Uitgelezen
Als in een kabb'lende rivier
stromen de woorden naar me toe.
Ik duik erin,
zwem met ze mee
en waar we heen gaan,
geen idee.
Zo dobberend in 't avondgloren
tussen zinnen, metaforen,
tussen regels
over liefde
en het aardse
wel en wee,
drijven langzaam mijn gedachten
af naar mysterieuze oorden
waar de stroom
van schone woorden
g'ruisloos uitmondt
in de zee.
Op een eiland vol verwondering
dool ik rond de hele nacht
waar tussen spaties,
komma's, punten
de ontknoping
op mij wacht.
Maar hoe het eind ook klinkt of klopt
en hoe volmaakt het ook mag wezen
een nieuw begin
duikt steeds weer op
Zodat ik nooit,
ben uitgelezen.
