Kom, rij en rij
de huizen voorbij,
voorbij de drukte en het gedoe,
voorbij het dringen en douwen,
het hebben en houwen,
het moeten, het waarom en het hoe.
Voorbij alle hectiek
klinkt in stilte muziek
van de wind, de vogels en het riet
aan de waterkant
op het platteland
vind je jezelf in alles wat je ziet.
.
Zeg, kan ik hier waarden kopen?
Luister, ik heb centen zat.
En ik zoek ook wat nuances
voor het betere debat.
O, verkoopt u ook ideeën,
visies, doelen en zo meer?
Fijn, en 'n bakje slimme zetten
wil ik ook nog graag, meneer!
Ja, ik wil wel even wachten,
maar ik heb niet heel veel tijd.
Mag ik vast die doos met statements
uit het schap betrouwbaarheid?
Even kijken, ik ben er bijna,
nu alleen nog medeleven.
Ach wat, doet u er maar twee,
dan heb ik één om weg te geven.
En dan heb ik nog een vraagje:
inkoop, doet u daar ook aan?
Ik heb in de schuur nog groffe taal,
beledigingen en onzin staan.
U mag ze best wel overnemen,
ïk kan ze, denk ik, niet meer kwijt.
Dan doe ik er een gratis blikje
fraude bij, mét gespeelde spijt.
Mooi, zo hebben we het wel.
Stuurt u de rekening maar op,
dan ga ik nu snel vulling kopen;
't is n hoofdzaak hè, mijn job.
't Was prettig zaken doen met u,
mijn toekomst kan niet meer kapot.
By the way, nog even over die spullen:
zit er ook garantie op, of not?
😄 #grab'm #bythepoëzie
Eventjes geen competitie,
geen gestress en geen gezeik.
Geen getrek, geduw, geen pietsie
béter, méér of ongelijk.
Even niet de krachten meten,
of een tandje extra bij.
Niet van wedijver bezeten,
geldingsdrang of streberij.
Eventjes geen enkele must.
Winkracht nul, geen zuchtje strijd.
In de luwte schuilt de rust
gewoon te zíjn in 'n zee van tijd.
Traditie is de spijkerbroek
die je het liefste draagt.
Vol vreugde trek je 'm steeds weer aan,
tenzij de setting anders vraagt:
hij moet bijvoorbeeld in de was
of naar de stomerij,
of er is een dresscode van pas
voor andere kledij.
Traditie is de spijkerbroek
die fijn zit lange tijd,
maar die ook langzaamaan verbleekt
of gaandeweg verslijt.
Je zet er nieuwe knopen aan
en houdt 'm bij elkaar
met naald en draad en stukken stof,
al is 'ie nog zo gaar.
Traditie is de spijkerbroek
die past bij je lijf en leven
totdat je 'm niet meer dragen kan
en 'm eigenlijk op moet geven.
Dan is 't moment gekomen
voor een hipper exemplaar,
waar je tot dan toe niks mee had,
maar hij staat heel goed zowaar!
Traditie is de spijkerbroek
die wandelt door de tijd
en net als jij verandert,
ook al wil je 'm nog niet kwijt;
je zult zien dat je heus wel
van een nieuwe broek kunt houden
en voor je 't weet voelt die
minstens zo lekker als de oude!
Traditie is de spijkerbroek;
perfect zolang 'ie past,
maar durf ook eens iets nieuws aan,
want je zit er niet aan vast.
Uitgelezen
Als in een kabb'lende rivier
stromen de woorden naar me toe.
Ik duik erin,
zwem met ze mee
en waar we heen gaan,
geen idee.
Zo dobberend in 't avondgloren
tussen zinnen, metaforen,
tussen regels
over liefde
en het aardse
wel en wee,
drijven langzaam mijn gedachten
af naar mysterieuze oorden
waar de stroom
van schone woorden
g'ruisloos uitmondt
in de zee.
Op een eiland vol verwondering
dool ik rond de hele nacht
waar tussen spaties,
komma's, punten
de ontknoping
op mij wacht.
Maar hoe het eind ook klinkt of klopt
en hoe volmaakt het ook mag wezen
een nieuw begin
duikt steeds weer op
Zodat ik nooit,
ben uitgelezen.
U heeft er toch maar heel wat mee te stellen,
met honderdvijftigduizend om u heen
die vaak en graag iets hebben te vertellen
over hun buurt of over 't algemeen.
De ambtelijke toetertjes en bellen
en dan die raad met al zn wilde plannen,
soms gaat de ketens hier en daar wat knellen
en wil het er nog wel een keer om spannen
als er in de begroting moet geschrapt
- die strak door de provincie wordt bewaakt -
terwijl het huis moet worden opgeknapt,
omdat het er soms lekt en piept en kraakt.
Of als iets rond een rondweg in de weg staat
en bomen moeten worden omgehakt.
Als 't in de wereld weer eens niet zo goed gaat
en de moed u bijna in schoenen zakt.
Maar 't burgemeestersvak is meestal fijn
in de stad waar oud en nieuw elkaar ontmoet,
waar pret en passie en mirakels zijn
en waar ideeën worden uitgebroed
én valken in de Lieve Vrouwetoren.
De stad waaraan je snel je hart verpandt;
hier wordt zoveel talent en moois geboren
langs de oevers van de Eem en 't hoge land.
De stad waarin u als een baas mag rappen
en plaatjes draaien kan in het plantsoen.
Waar u met 100-jarigen mag beppen
en dan met hen een bakkie mag gaan doen.
Nu willen we graag ú feliciteren,
de tweede ronde staat al voor de poort.
En wat die brengt, de tijd zal het wel leren;
er is genoeg te doen in Amersfoort!