De stad ontwaakt,
een merel zingt;
zoveel te doen,
zoveel te geven.
Een boomtak kraakt
en zachtjes swingt
het nieuwe groen
de stad tot leven.
De zon breekt door
en mens en dier
bereiden zich
zo goed het gaat
op dat wat voor
hen beide hier
verscholen ligt
in dageraad
en in het wonder
der natuur
van leven, bloeien
en vergaan,
geen dag kan zonder
zelfs geen uur:
het eeuwig groeien
nooit gedaan,
ook op de plek waar
polderland,
vallei en bos
hecht samen spelen
en 't hele jaar
trots en galant
het zand en mos
en water delen.
De klokken slaan,
de aard' ontspant
als tijd verstrijkt
van nu naar toen.
De nacht breekt aan
in stad en land;
ik voel me rijk
en voor altijd groen.
***
Geschreven ter gelegenheid van de opening van Het Groene Huis op landgoed Schothorst op 24 april 2016.
http://www.hetgroenehuisamersfoort.nl/