In de stad, in het donker,
brandt er altijd één licht:
rustgevend geflonker,
een troostrijk gezicht
als een ster in de nacht,
daar hoog in de toren,
die met stralende kracht
nieuwe hoop doet gloren
in elk ongeremd gewoel
in een slapeloze nacht,
in elk onbestemd gevoel
dat er niemand op je wacht.
Dit liefdevol baken
dat naar de hemel reikt,
blijft over ons waken
als het aardse verstrijkt;
hét lichtpunt dat immer
ons herinnert aan diegenen
die uit 't leven, maar nimmer
uit ons hart zijn verdwenen.
***
Geschreven ter gelegenheid van de eerste herdenkingsbijeenkomst op 1 november 2015 rondom de Herinneringslantaarn in de O.L.V.-toren, waarmee Amersfoorters hun overleden dierbaren op bijzondere wijze kunnen herdenken.