Denkend aan Vathorst
zie ik een verbrede rivier
traag door oneindig Laakland gaan
langs rijen populaire
gebouwen, die hier
als hoge pluimen in De Velden staan.
Door verschuivende grenzen
verhuizen de mensen
naar groter en hoger en beter,
in een wereld van verschil
vindt jong en oud wat ie wil:
'n bestemming voor iedere meter.
De zon verwarmt
De Bron, omarmd
door woon- en winkelplekken,
die het land, voorheen
aan de rand van het Veen,
met nieuw elan bedekken.
Maar de tijd verstrijkt
binnen de buitenwijk
nooit sneller dan binnen de muren
van de oude stad,
ooit de bakermat;
haar tijd zal het wel duren.
***
18 maart 2015
Geschreven voor de première van de documentaire "Achter de voordeur van Vathorst", gemaakt door leerlingen van ROC Midden Nederland en VathorstTV.
